84. rocznica wybuchu najkrwawszego konfliktu zbrojnego w historii ludzkości

  • 84. rocznica wybuchu najkrwawszego konfliktu zbrojnego w historii ludzkości
  • 84. rocznica wybuchu najkrwawszego konfliktu zbrojnego w historii ludzkości
  • 84. rocznica wybuchu najkrwawszego konfliktu zbrojnego w historii ludzkości
  • 84. rocznica wybuchu najkrwawszego konfliktu zbrojnego w historii ludzkości
  • 84. rocznica wybuchu najkrwawszego konfliktu zbrojnego w historii ludzkości
  • 84. rocznica wybuchu najkrwawszego konfliktu zbrojnego w historii ludzkości
  • 84. rocznica wybuchu najkrwawszego konfliktu zbrojnego w historii ludzkości
  • 84. rocznica wybuchu najkrwawszego konfliktu zbrojnego w historii ludzkości
  • 84. rocznica wybuchu najkrwawszego konfliktu zbrojnego w historii ludzkości
  • 84. rocznica wybuchu najkrwawszego konfliktu zbrojnego w historii ludzkości

Samorządowcy, żołnierze, harcerze, uczniowie łomżyńskich placówek oświatowych, przedstawiciele Ochotniczego Hufca Pracy, Związku Żołnierzy NSZ i Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej upamiętnili 84. rocznicę niemieckiej agresji na II Rzeczpospolitą złożeniem kwiatów i zapaleniem zniczy w Dolinie Pamięci przy Sanktuarium Miłosierdzia Bożego, w której znajdują się prochy żołnierzy kampanii wrześniowej oraz ofiary hitlerowskiego terroru. Punktualnie o godzinie 12:00 w całej Łomży dał słyszeć się przenikliwy dźwięk syren alarmowych, dźwięk który towarzyszył mieszkańcom miasta w pamiętnych wrześniowych dniach 1939 roku.

Wojna nie oszczędziła Łomży, która już 3 września stała się celem terrorystycznych ataków bombowych Luftwaffe. Walki obronne prowadzone przez 33. Pułk Piechoty, okupacja sowiecka z lat 1939-1941, a w szczególności ludobójcza polityka niemiecka prowadzona od czerwca 1941 roku sprawiły, iż wyzwolona w 1944 roku Łomża przedstawiała opłakany widok. Ponad 70% zabudowy miasta leżało w gruzach. Wywózki na wschód z lat 1939 – 1941 oraz brutalna niemiecka okupacja spowodowały, że ludność miasta zmalała o przeszło 60% (z 27 tys. mieszkańców w 1939 roku do zaledwie 12 tys. w 1945 roku).

Taki sam obraz przedstawiały setki polskich miast i miasteczek oraz tysiące wsi, zaś Polska jako kraj, który doznał proporcjonalnie największych zniszczeń zarówno materialnych jak i biologicznych ( ponad 22,2% ogółu mieszkańców) na kolejne 45 lat znalazła się w orbicie ZSRR.